Instytucja publiczna „Centrum Informacji Turystycznej Lazdijai”

Neofresca KRÓL LASU - DLA BRACI LASU

Sztuka uliczna

Kontakty

KRÓL LASU - DLA BRACI LASU to neofresk zaprojektowany dla uczczenia partyzantów rejonu Dainava, którzy walczyli i ginęli za niepodległość Litwy. W regionie Łoździeja kultywowana jest pamięć o bojownikach o wolność: w całym regionie znajduje się wiele pomników, stoisk informacyjnych i tablic , organizowane są upamiętnienia ważnych dat, wędrówki tematyczne i obozy.

Łoś poświęcony pamięci bojowników o wolność „osiadł” w symbolicznym miejscu – na ścianie gimnazjum Lazdijas Motiejaus Gustaitis. Szkoła ta, założona w 1920 roku, była świadkiem ważnych wydarzeń historycznych, przed okupacją uczyło się lub pracowało w niej wielu przyszłych „braci leśnych”. Ukończył go także Adolfas Ramanauskas-Vanagas, dowódca sił zbrojnych Litewskiego Ruchu Bojowników o Wolność. Obok sali gimnastycznej znajduje się Muzeum Walki o Wolność Lazdija , słynące z wciągającej, ciekawej i nowoczesnej ekspozycji.

W centrum tego dzieła sztuki ulicznej znajduje się zwierzę będące symbolem miasta, łoś, symbol siły i niezależności. Wewnątrz sylwetki łosia widzimy pstrokatą leśną gęstwinę, w której po bliższym przyjrzeniu się ukrywają sylwetki pseudonimów partyzanckich. Odzwierciedla to ukrywanie się i przetrwanie bojowników o wolność w lasach Litwy. Partyzanci byli niewidzialni jak ptaki i zwierzęta leśne, wtapiając się w naturę. Za wszelką cenę starali się przetrwać, korzystając z możliwości, jakie dawał im las. Idee nieustannej czujności, ostrożności, walki o przetrwanie i jedności z naturą, które odzwierciedlają codzienność partyzantów i ich niezłomnego ducha, stanowią oś tej pracy.

Wiele sylwetek pseudonimów partyzanckich jest „ukrytych” na rysunku. Więcej o tym neofresku można przeczytać tutaj

Na ścianie namalowano „Żywą grafikę” , autorką rysunku i jego pomysłodawcą jest Ieva Vaivaraitė-Ošikienė.

Projekt został sfinansowany przez Radę Kultury Litewskiej, gmina rejonowa Lazdijai.
Projekt zrealizował ośrodek kultury Lazdijai.
Dziękujemy Litewskiemu Centrum Badań nad Ludobójstwem i Ruchem Oporu oraz Muzeum Regionu Łoździeje za ich rady.

Opinie

Napisać komentarz