Kościół ufundowany przez Pawła Sapiehę został zbudowany w 1619 roku. Został założony w 1655 roku. spalony przez armię rosyjską. Później zbudowano tymczasowy dom modlitwy. Około 1720 r Mykolas Servacas Višnioveckis zbudował drewniany kościół bez gontów z kopułą. 1785 został naprawiony, zbudowano nową dzwonnicę. 12 sierpnia 1807 r. Kościół nawiedziła burza, która spłonęła. 1809 zbudowany na cmentarzu jest tymczasowy, w latach 1818–1822. nowy kościół z połamanych kamieni. Jego obrzeża okien i drzwi wykonane są z cegły. Najwięcej środków przeznaczył zarządca dworu Tomas Ušinskis, prace wykonał wykonawca robót budowlanych Finkelis z Seinai. 1885–1890 kościół został powiększony: dobudowano front z dwiema wieżami, złożono stropy, wzmocniono fundamenty, wylano cementową posadzkę, ustawiono nowy ołtarz główny, wybudowano dzwonnicę. Być może wtedy zmieniono tytuł kościoła, bo w 1822 roku. kościół konsekrowano w kościele św. Archanioł Michał i św. W imię Jerzego Męczennika. 1898 cmentarz jest ogrodzony kamiennym płotem. 1909 Zainstalowano organy pracy J. Garalevičiusa. 1914 Rosyjscy żołnierze wyciągnęli trzy dzwony. W okresie międzywojennym ks. W Bochum zakupiono trzy stalowe dzwony kosztem V. Jurgila. Kościół jest dwuwieżowy, trójjedny, bazylikowy. Plan jest asymetryczny: po obu stronach prezbiterium znajdują się zakrystie różnej wielkości. Prezbiterium zakończone jest trójścienną absydą. Wielka Nawa jest dwukrotnie szersza od bocznych. Architektura kościoła jest eklektyczna - przeplata się klasycyzm i neobarokowe formy.
Opinie