Dwór Aštrioji Kirsna jest jednym z największych dworów w regionie Užnemunė, z 19 zachowanymi budynkami i zabytkowym ogrodem. Między innymi na Litwie dwór wyróżnia się autentyczną lokalizacją zagrody i zabudowań gospodarczych, oryginalnym systemem stawów i bogactwem elementów ogrodowych. W architekturze budynków dworskich widoczne są wpływy neoklasycyzmu i romantyzmu.
Obecnie dwór Aštrioji Kirsna jest własnością prywatną, ale jest otwarty dla publiczności, oferując usługi lokalizacyjne na wesela i inne prywatne uroczystości. Dworski Ośrodek Jeździecki oferuje naukę jazdy konnej, hodowlę koni, usługi opiekuńcze i rehabilitacyjne. Istnieje również możliwość zwiedzania dworu z przewodnikiem, jednak wszystkie usługi wymagają wcześniejszej rezerwacji. Więcej informacji można uzyskać na stronie Aštrioji Kirsna Manor na Facebooku lub telefonicznie.
1500
Kirsna to nazwa pochodzenia jaćwieskiego i jest rzeką przepływającą przez ten obszar, podczas gdy Aštrioji wydaje się być litewską adaptacją słowa od polskiego słowa Ostrów, oznaczającego małą wyspę. Pierwsza wzmianka o okolicy Aštrioji Kirsna pochodzi z 1506 r., kiedy to wielki książę litewski i król polski Aleksander Jagiełło (1461-1506) podarował ją jednemu ze swoich dworzan. Przypuszczalnie pod koniec lat 60. XVI wieku tereny te nabył kasztelan kijowski Povilas Sapiega (Paweł Sapieha, 1523-1580), uważany za założyciela dworu Aštrioji Kirsna.
1600
W XVII wieku majątek Aštrioji Kirsna był własnością Romanasa Praževskisa (Romana Prażewskiego), potem Lukoševičiai (Łukaszewiczów), później Matasa Jonasa Zakševskisa (Mateusz Jan Zakszewski), a następnie Felicijonasa Karolisa Kučborskisa (Felicjan Karol Kuczborski z Kuczbork).
1700
W 1728 r. dwór stał się długoletnią siedzibą rodziny Karengów. W 1755 r., kiedy majątek odziedziczył wicesędzia Sądu Powiatowego w Kownie Juozapas Tadas Karenga (Józef Tadeusz Karęga), sporządzono inwentarz dworski, w którym wskazano dwukondygnacyjny drewniany dwór w stanie rozkładu, dwukondygnacyjny murowany mleczarnia, stajnie, szopa, stodoła, gorzelnia i młyn. Wskazano również trzy karczmy należące do dworu. Juozapas Tadas Karenga wraz z żoną Petronėlė Prozoraitė (Petronella z Prozorów) odnowili dwór i w 1777 r. sporządzono plan dworski przedstawiający parterowy dwór z dwoma skrzydłami z każdej strony, kaplicę, młyn, kilka budynki gospodarcze i trzy bramy.
1800
W 1804 r., po śmierci Juozapasa Tadasa Karengi, dwór Aštrioji Kirsna odziedziczył jego najstarszy syn, głowa szlachty powiatu kalwarijskiego, Benediktas Bonifacas Hektoras Karenga (Benedykt Bonifacy Hektor Karęga, 1774-1838), który w XIX wieku zbudował neoklasycystyczny dwór dom, który jest znany jako dzisiaj. Również on i jego żona Ona Pšečiševska (Anna z Przeciszewskich) rozbudowali majątek i przekształcili ogród w angielski ogród krajobrazowy. Na pocz. Przypuszcza się, że nabył dwór z zamiarem wykorzystania przez syna Zygmunta Gawrońskiego (1816-1886) wiedzy ekonomicznej i rolniczej, którą zdobył podczas studiów za granicą. W okresie posiadania majątku przez niego i jego żonę Nataliję Teodorę Ksaverę Oginskytė (1826-1867) Zygmunt Gawroński zmodernizował i rozbudował folwark. Prawdopodobne jest, że większość obecnych zabudowań folwarcznych powstała w czasie, gdy właścicielem majątku był Zygmunt Gawroński.
1900
W 1925 roku agronom i prezes Litewskiej Izby Rolniczej Vladislovas Antanas Kraučiūnas (1887-1942) zakupił majątek od rodziny Bulinskiai (Bulińskich). W 1927 r. nowy właściciel założył we dworze zakład oświaty rolnictwa. Po zajęciu Litwy w 1940 r. rząd sowiecki zesłał rodzinę Kraučiūna na Syberię, a następnie znacjonalizował majątek i założył w 1945 r. PGR (sowchoz). Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w 1990 roku majątek wrócił do rodziny Kraučiūnas. 2000 W 2001 roku majątek Aštrioji Kirsna został sprzedany obecnym właścicielom.
Godziny otwarcia:
- 1 marca - 31 października I-VII 10:00-18:00.
- 1 listopada – 28 lutego I-VII 10:00-16:00.
RUDUO.Lapų gausumas,grožis toks tik rudenį.Parkas didelis,viso neapėjau,atidėjau kitam kartui,bet vistiek pasijaučiau kaip dvaro svečias.Pavasarį,kai viskas sužalotos,būsiu čia.Gaila rūmų,kolonos vos laikosi.Kada jo eilė ateis restauravimui?
Tai unikali vieta turinti beveik pekių šimtmečių istoriją. Jei savininkams pavyks, o tikėtina, jog pavyks, atkurti nuniokotą per visokių valdžių kaitą dvaro pastatų ansamblį, tuomet tai taps gyva mūsų valstybės istorinės raidos knyga.
Labai gražus ir didelis parkas, gražūs atkurti ir seni išlikę pastatai...Galima pamatyti arkliukų ir karvyčių. Tik labai gaila,kad nėra jokių informacinių stendų prie pastatų...
Labai gražus ir didelis parkas, gražūs atkurti ir seni išlikę pastatai...Galima pamatyti arkliukų ir karvyčių. Tik labai gaila,kad nėra jokių informacinių stendų prie pastatų...